Dla celów operacyjnych systemu GMDSS wody morskie zostały podzielone na cztery obszary tj. A1, A2, A3 i A4. Podział ten wynika z zasięgu skutecznej łączności poszczególnych urządzeń radiowych, w które wyposażone są statki morskie.
W tabeli poniżej zawarto wymagania Konwencji SOLAS dotyczące obowiązkowego wyposażenia statków w sprzęt radiowy, w zależności od obszaru morskiego GMDSS, w którym statek uprawia żeglugę.
ObszarmorskiGMDSS
|
Definicja |
Wymagane
wyposażenie |
Przenośne urządzenia do łączności
|
A1 |
Obszar morza będący w zasięgu co najmniej jednej stacji brzegowej VHF zapewniającej skuteczną łączność alarmową na CH 70 DSC. (około 20 - 30 Mm od stacji brzegowej) |
Radiotelefon VHF z przystawką DSC Odbiornik NAVTEX |
Radiopława 406 MHz EPIRB Transponder SART Przenośny radiotelefon VHF |
A2 |
Obszar morza będący w zasięgu co najmniej jednej stacji brzegowej MF (medium frequency) zapewniającej skuteczną łączność alarmową na częstotliwości DSC 2187.5 kHz, z wyłączeniem obszaru A1. (około 150 - 200 Mm od stacji brzegowej) |
Radiostacja MF z przystawką DSC oraz Wyposażenie wymagane w obszarze A1 |
Radiopława 406 MHz EPIRB Transponder SART Przenośny radiotelefon VHF |
A3
|
Obszar morza, w którym zapewniona jest skuteczna łączność alarmowa poprzez satelity geostacjonarne systemu INMARSAT (International Maritime Satellite Organisation) rozciągający się od 700 N do 700 S, z wyłączeniem obszarów A1 i A2. |
Radiostacja HF (High Frequency) z przystawką DSC lub Terminal INMARSAT-u oraz Urządzenie do odbioru Morskich Informacji Bezpieczeństwa (MSI) dla obszaru A3 (EGC poprzez INMARSAT lub Radioteleks na HF) oraz Wyposażenie wymagane w obszarze A1 i A2 |
Radiopława 406 MHz EPIRB Transponder SART Przenośny radiotelefon VHF |
A4 |
Obszar morski poza obszarami A1, A2 i A3.
|
Radiostacja HF z przystawką DSC oraz Wyposażenie wymagane w obszarze A1, A2 i A3 |
Radiopława 406 MHz EPIRB Transponder SART Przenośny radiotelefon VHF |
Wymagania dotyczące obowiązkowego wyposażenia statków w urządzenia radiowe zgodnie z Konwencją SOLAS.
Szczegółowe wymagania można odnaleźć w tekście Konwencji.
Na poniższej mapie można zauważyć, iż m.in. wzdłuż wybrzeży Portugalii, Maroka oraz Libii nie ma obszaru A1(brak koloru czerwonego). Oznacza to, że nie działają tam stacje brzegowe prowadzące nasłuch na VHF CH 70 DSC. A więc alarmowanie za pomocą radiotelefonu VHF DSC w tych rejonach może być nieskuteczne. W celu skutecznego powiadomienia odpowiedniego MRCC o tym, że znajdujemy się w niebezpieczeństwie, należy użyć urządzeń przewidzianych odpowiednio dla obszaru A2 (kolor zielony) lub A3 (kolor niebieski). Dlatego tak istotna jest wiedza o tym, w którym obszarze morskim GMDSS aktualnie się znajdujemy i które urządzenia pozwolą nam na nawiązanie skutecznej łączności.
Mapa zachodniej części Morza Śródziemnego. Obszar A1 oznaczony jest kolorem czerwonym, A2 kolorem zielonym, A3 kolorem niebieskim.
Sprzęt radiowy tak bardzo zwiększający bezpieczeństwo życia na morzu przedstawiony w powyższej tabeli nie obejmuje powszechnie używanych telefonów komórkowych GSM/DSC/UMTS. Mimo to wiele osób nadal uważa je za skuteczny sposób wzywania pomocy na morzu. W porównaniu z radiotelefonem VHF DSC "komórka" posiada następujące wady:
- System telefonii komórkowej nie został opracowany z myślą o prowadzeniu łączności alarmowej.
- Służby Poszukiwania i Ratowania (SAR) nie posiadają urządzeń do lokalizacji telefonów komórkowych.
- Bateria telefonów komórkowych ma ograniczoną pojemność.
- Statki w pobliżu nie są w stanie odebrać komunikatu alarmowego wysłanego w systemie telefonii komórkowej, ponieważ jest to system zamknięty.
- Zasięg telefonii komórkowej jest niestabilny.
- Zasięg telefonii komórkowej jest mniejszy od zasięgu fal z pasma VHF.
- Sieć telefonii komórkowej może być zbyt obciążona, aby zestawić kolejne połączenie.